Да бидеме понизни и да ги знаеме нашите граници...

 

Да бидеме понизни и да ги знаеме нашите граници

Ние не сме спасители на светот, туку Христос е Спасителот на светот. Да бидеме понизни и да ги знаеме нашите граници.

Но, ако сме горди и се трудиме да се соочиме со секоја ситуација мислејќи дека сме големи пророци, тогаш можеби нема да издржиме.

Најдобро е да имаме на ум дека Христос е наш Спасител, додека ние сме гнасни робови. Се трудиш и правиш што можеш, а останатото препушти го на Бога.

Ова беше принципот на пустинските Отци, правилото што го имаа во нивните животи: да прават што можат без да се грижат дека ќе бидат обврзани со правила.

Умирајќи за нас, Бог не ослободи од ропството на законот, но ние создаваме закони и им робуваме на тие закони.

Кога стануваме робови на законите и ги исполнуваме, се гордееме со тоа, напротив, кога не ги исполнуваме, ние сме мачени и не се чувствуваме среќни.

Ниту едното ниту другото не е потребно. Мораме да правиме што можеме и со вера и благодарност да му го оставиме остатокот на Бога. Ова било правило на првите пустински подвижници и мислам дека треба да го следи и духовниот отец.

Сите можеме да функционираме добро ако ја знаеме нашата позиција и нашите мерки и не се трудиме да ги надминеме. Ние сме скапоцени камења со кои Небесниот градител го гради Својот Храм.

Но, ако се обидеме да ги надминеме нашите граници, тогаш уништуваме сè.

 Архимандрит Захарија (Захару)