Беседа Рождеството на Пресвета Богородица - Свети Лука Кримски

 Беседа Рождеството на Пресвета Богородица - Свети Лука Кримски

Рождеството Твое Богородице, е радост да се објави на целата вселена...
Дали на некои од вас овие првични зборови на тропарот на овој голем празник ќе изгледаат како претерување? Зарем не би рекле дека не само евреите, муслиманите и будистите, туку и лутераните, протестантите и сите секташи кои ја напуштиле Едната, Света, Католичка и Апостолска Црква не чувствуваат радост на роденденот на Пресвета Богородица, Која тие ја сметаат само како едноставна побожна жена, од кои има многу?
Ако мислите така, тогаш нема да се согласам со вас, бидејќи тропарот на празникот зборува конкретно за радоста на целата вселена, а не само за нашата мала земја. А универзумот е неизмерно голем, а на ноќното небо гледаме безброј ѕвездени светови.
Невозможно е, се разбира, да се мисли дека сите овие ѕвездени светови биле само огромни маси на прозрачна материја и дека целиот живот на овие безброј брилијантни светови бил ограничен на она што го знаеме за нив на земјата.
Невозможно е да се мисли дека само нашата мала земја била населена со духовно интелигентни суштества и дека остатокот од вселената не бил населен од никого. Не се сомневаме дека сите овие безброј светови, дека целиот универзум е населен со етерични ангелски сили неизмерно повисоки од нас.
И за овие бестелесни сили, Рождеството на Пресвета Богородица беше голема, светска радост.
Ние, жителите на земјата, со нашиот многу ограничен ум, тежнееме да живееме само според она што го гледаме и слушаме на земјата, и ретко, ретко ги надминуваме границите на овие земни интереси.
А бестелесните небесни сили, Архангелите и Ангелите, имаат пристап до многу поголемо знаење и разбирање отколку до нас, жителите на земјата.
Во безбројните светови на вселената, создадени и управувани од Бога, се случуваат големи настани, непознати за нас, но познати на бестелесните сили на небото, настани полека и постепено познати од нив додека се случуваат и се развиваат.
Рождеството на Пресвета Богородица за нив беше таков настан, што тие го сфатија како некаква само блескава зора на некое најголемо Божјо дело. Но, тие целосно разбраа дури кога спасението на човечкиот род беше извршено преку Крстот Христов и Воскресението.
По завршувањето на ова објаснување, повторно да се свртиме кон тропарот на нашиот голем празник: „...од тебе изгреа Сонцето на правдата, Христе Боже наш, и откако ја уништи заклетвата, даде благослов и ја укина смрта, ни даде живот вечен“.
И жителите на небото ја видоа зората на тој голем ден, кога од утробата на Пресвета Богородица светна Сонцето на Вистината, Христос Бог нашиот, а по Неговиот чесен Крст проклетството Божјо за првородниот грев на Адам и Ева беше подигната од човечкиот род, кога, со славното Христово Воскресение, човечкиот род доби нов благослов кога Крстот Христов ја укина смртта што ни тежеше и влезот во Царството Небесно, царството на вечното. вистината и Божествената слава, отворени за нас.
Да дадеме со сета сила на нашите срца пофалби, чест и неизмерна благодарност на Отецот и Синот и Светиот Дух, Светата Троица, која со Рождеството на Пресвета Богородица ги постави темелите на нашето спасение преку Синот Божји.

Амин.