Трите пипала на ѓаволот...

 

Трите пипала на ѓаволот

Нашите времиња се тешки. Повеќето луѓе се оддалечиле од Бога, или поточно, никогаш не му се приближиле на Бога. Тие се родиле, пораснале и се активирале надвор од Црквата, иако тврдат дека се христијани.

Страшно е тоа што се случува. Милиони христијани живеат без Христовите заповеди. ѓаволот ги влече некогаш овде, некогаш таму, ги има за верни орудија и многумина се непријателски настроени кон Црквата.

За жал, луѓето се христијани само по име. Нивните животи го потврдуваат тоа...

Потребно е многу пот за да се сменат работите. Мора да се најдат ревносни свештеници и мисионери, кои ќе работат да ги свртат луѓето кон Црквата.

Никој не може да каже дека оваа работа е лесна и може да вроди со плод од еден ден во друг. Меѓутоа, на вистинските христијани не им одговара песимизмот, ниту пак треба сè да пресметуваат со човечки мерки.

Тоа не е исклучиво нивна одговорност. И секој треба да знае дека Господ нема да дозволи христијаните да загинат. Напротив, ќе дојдат подобри денови.

Луѓето ќе увидат дека одат кон несреќа и ќе бараат нешто друго. Нивниот избор досега беше погрешен.

Ќе го негираат грешниот начин на живот и ќе влезат во Црквата со среќен, постојан и триумфален чекор.

Наша топла и длабока желба е ова благословено време да не доцни, бидејќи браќата се на работ на мрачната бездна.

Свети Пајсиј бил многу загрижен за текот на народот. Виде дека ѓаволот се крши.

Тој вообичаено рече: ѓаволот испружи три пипала за да го фати целиот свет. Богатите треба да бидат фатени со масонството, сиромашните со комунизмот и оние кои се религиозни со екуменизмот .

Гледаме дека ѓаволот се свртува кон сите луѓе, но користејќи различни начини, чија измама не е секогаш очигледна. Тој обично нè доведува во заблуда со филантропијата на масонството, со интересот за работниците на комунизмот и со големата визија за сојузот на црквите на екуменизмот.

Реалноста е дека масонството,комунизмот и екуменизмот се антихристови системи, кои се инструменти на ѓаволот. Масонеријата е упатена до богатите и им ветува зголемување на средствата и разните капацитети, со цел да заземаат важни и профитабилни позиции во државата.

Се чини дека комунизмот се бори за работниците и елиминирање на сиромаштијата и експлоатацијата, додека таму каде што преовладуваше, сиромаштијата стана генерализирана и бедата на луѓето се мултиплицираше. Во исто време, тој го негира верувањето во Бог и моралните вредности.

На нивно место тој ги има лидерите на марксизмот и социјалистичките вредности.

Конечно, екуменизмот зароби неколку големи свештеници со резултат дека не зборуваме за Светата Христова црква, туку за многу цркви, кои мора да се обединат, ставајќи ги доктринарните разлики во втор план.

Така гледаме како Православните се молат заедно со еретиците и се избираат меѓусебно, за да ги отстранат пречките што ја делат Црквата, како што наивно поддржуваат и сонуваат.

Од трите „пипала“ , најсериозно и најопасно е третото, екуменизмот. Во денешно време е многу активен. Се случуваат страшни работи и митрополитите не се загрижени.

Тие го толерираат омаловажувањето на Православната вера и не протестираат, затоа што не сакаат да ја незадоволат Вселенската патријаршија, која е на чело на екуменизмот. Истото се случува и со светите монаси, се разбира, освен неколку светли исклучоци.

Време е да се пресечат или, ако тоа не е лесно, да се ослабнат овие три пипала на ѓаволот и да се ослободат луѓето, да се свртиме кон Црквата, избирајќи сосема поинаков начин на живот, водејќи се од евангелските заповеди.

 протопрезвитер Дионисиј Тацис