Секогаш да го ставиме нашиот товар на плеќите на Пресвета Богородица!...

 

Секогаш да го ставиме нашиот товар на плеќите на Пресвета Богородица!

Бог нè дисциплинира како татко, за да нè ослободи од ексцесите и недостатоците. Тој нè дисциплинира да не очајуваме, туку да се покаеме и да се исправиме.

Кога правилно го држиме концептот за едукација на неволјите, следи многу Божествена утеха.

Поднесувајќи ги страдањата, ние ја извршуваме Божјата волја. Кој трпи искушенија, во која било форма, си става лек на душата.

Секогаш да го ставиме нашиот товар на плеќите на нашата Дева Марија и ќе најдеме утеха во нашата болка и тага.

Луѓето, дете мое, се поделени на овој свет на добри и лоши, богати и сиромашни, образовани и необразовани, благородни и груби, интелигентни и глупави. Но, сите тие се собираат во еден момент. Во болка!

Затоа што сите луѓе, без исклучок, ќе страдаат во својот живот. Како што вели и Јов: Чудовиште, ги усреќи за цел живот.  Значи сите луѓе живеат во царството на болката!

Знаеме дека болката е нешто лично со кое човек ќе мора да се справи сам. Неговиот Крст мора да го носи, како што Спасителот на светот, Исус, го подигна Својот Крст заради нас.

Тоа се толкува вака:  Човек кој чекорел по земјата без труд е чудовиште. Чудовиште значи натприроден човек. Значи, природно е невозможно нормален човек да го помине својот живот без болка и тага...

Старец Ефрем Филотејски и Аризонски