Кога те боли, кажи му на Бога, кога имаш поплака, искажи Му ја, зошто Боже мој, кажи Му...

 Кога те боли, кажи му на Бога, кога имаш поплака, искажи Му ја, зошто Боже мој, кажи Му...

Отец Герасим Фокас велеше: Кога те боли, кажи му на Бога, кога имаш поплака, искажи Му ја, зашто Боже мој, кажи Му... и тој може да ти одговори на свој начин, како татко што му одговара детето…
А Јован Хелидонски, по екскомуникацијата на нашиот блажен Владика напиша:
Постојат моменти, безнадежно осамени во животот на секој човек во кои животот изгледа како фарса, игра без смисла и цел. Ти прашуваш и одговорот: тишина. Се лутиш и размислуваш зошто Сесофистицираните ја избрале Тишината како начин на дијалог.
Се чини дека единствениот одговор се зборовите на еден мудар човек: дека Бог игра со нас невина и стара игра, со нас ја игра скриената игра и Тишината не е ништо повеќе од неговата жалба дека малкумина бараат да го најдат. И тука отец Герасим не го остави Бога да се жали.
Неговото постоење беше насочено како стрела во потрагата, во потрагата по Едниот и Единствениот, заради кого се откажа од се, за Невидливиот да му врати сè.
Навистина, отец Герасим не го остави Бога да се жали!
На крајот на краиштата, нашиот земен живот, од раѓање до последниот здив, ќе се појави во овој домаќин за да заврши како единствена безвременска практика. Ќе може да се види неговата содржина и квалитет додека трепнеш. Размислете за чистото како сад со идеален кристал, полн со вода.
Уште од самиот почеток можеме да кажеме дали водата е чиста или не, и до кој степен. Истото ќе ни се случи во моментот на нашиот премин во другиот свет. Секое движење, дури и најминливото, на срцето или умот, остава трага на целото тело на нашиот живот...
Кога го запознавме за прв пат и бевме воодушевени од тоа каков е неговиот живот, тој ни рече:
Тоа е веридба.
Ангажман на љубов со Христа, посветеност на неговиот живот, не само да ја одржува душата чиста како чиста вода во кристален сад, без трошка нечистотија, туку и оние кои го слушале, го слушаат и ќе слушај го.
Во ова дело тој ја имаше за посредник нашата Дева Марија која во такви денови ѝ упати двојни барања:
Радост за сите што се тажни, и на онеправданите штит, и на уморните што ги храниш, на странците што ги молиш, и на болните што ги посетуваш, на оние што се уморни од намерата и перцепцијата, и на помошникот на сираците, Богородица на Севишниот, ти постоиш, Не заборавај, брзај, мачи, спаси ги слугите твои.

Свети Софрониј Сахаров - книга „Го гледаме Бога каков што е “