Позајми му два часа на Бога…

 Позајми му два часа на Бога...

„Но јас сум грешник“, како да не се осмелувам да се соочам со Светиот.

Само затоа што си грешник дојди овде да станеш праведник.Или не знаеш дека гревови направиле и оние што стојат пред Светиот Олтар? Затоа Господ ги поштеди свештениците да страдаат од некои страсти за да ја сфатат човечката слабост и да им  простуваат на другите.

Но зошто што не го зачував она што го слушнав во Црква, ќе ми каже некој?

Како да дојдам пак?.

Дојдете повторно да го слушнете Божественото слово и да се обидете да го примените сега.

Ако ставите лек на раната и таа не заздрави истиот ден, нема ли да го ставиш следниот ден?

Ако дрвосечачот, кој сака да исече даб, не успее да го пресече со првата секира, не удира ли вториот и петтиот и десеттиот пат?

Но, ќе ми кажеш, сиромаштијата и потребата од работа те спречува да одиш во Црква. И овој изговор не е разумен.

Неделата има седум дена.Господ ги подели овие седум дена со нас.И ни даде шест, а само еден задржа за себе.

Затоа, на овој единствен ден, не прифаќате да престанете да работите?

А зошто велам за цел ден? Што го направи вдовицата од Евангелието во случајот со милостината, истото го направи во текот на овој ден.Таа даде две лепти и доби многу милост од Бога.

Позајми му на Бог два часа со одење во Црква.

И ќе донесете дома безброј денови на профит.  Но, ако не се согласувате да направите нешто вакво, размислете дали со овој став ќе изгубите многу години труд.

Оти ​​Бог кога е презрен знае да ги растури парите што ги собираш работејќи во недела.

Но, дури и ако сте нашле цела ризница полна со злато и поради тоа не бевте во храмот, вашата штета ќе беше многу поголема

и уште поголема, бидејќи духовните работи се над материјалните.

Затоа што материјалните нешта, дури и да се уште многу и да течат во изобилство од секаде, ние не ги носиме во следниот живот, не се пренесуваат со нас во рајот, не се претставени на тој страшен суд Господов.

Но, многупати, дури и пред да умреме, не оставаат.

Напротив, духовното богатство што го стекнуваме во Црквата е неотуѓиво својство и не следи насекаде.

Да, но можам, вели друг да се молам дома.

Се залажуваш човече.Секако дека е можно да се моли дома.

Но, невозможно е да се молите како што се молите во Црква.

Онаму каде што има многу отци и каде што се крева едногласен молитвен повик кон Бога.

Господ не те слуша толку кога Му се молиш само Нему, колку кога Му се молиш заедно со твоите браќа.

Затоа што во Црквата има повеќе духовни услови отколку дома.

Има единство, врска на љубовта, молитви на свештеникот.

Затоа, на крајот на краиштата, свештениците ги водат Божествените Литургии.

Да ги зајакнеме најслабите молитви на луѓето со најсилните молитви дека сите заедно се искачуваат на небото.

Кога се молиме индивидуално, ние сме немоќни.

Но, кога сите ќе се собереме, тогаш стануваме посилни и во поголема мера ја ослободуваме Божјата благодат.

Еднаш Апостол Петар бил окован во затвор.

Но, насобраните верници упатија молитва и тој веднаш беше ослободен.

Тогаш, што би можело да биде помоќно од заедничка молитва од која корист имале дури и овие столбови на Црквата?

Свети Јован Златоуст