Не е злото тоа што ни предизвикува болки во телото, како што се болести, сиромаштија, понижување, финансиски загуби; гревовите се зло

 Не е злото тоа што ни предизвикува болки во телото, како што се болести, сиромаштија, понижување, финансиски загуби; гревовите се зло. Свети Василиј Велики во својот говор „дека Бог не е причина за злото“, ни вели:

Сето зло не е зло. Гревовите се лоши, она што не е лошо е она што ни предизвикува болка во телото, како што се болести и повреди на телото, сиромаштија, понижувања, финансиски загуби, смрт на роднини, кои дејствуваат (по отстапка) во интерес на душата и добар Господ. Кој им го одзема богатството на оние кои го користат грешно, за да ги уништат средствата на злото. Тој им дава болести на оние кои сакаат нивното тело да биде врзано со болести, иако тоа е слободно да грешат. Со смрт ги зема оние кои повеќе се заинтересирани за смрт отколку за продолжување на животот. Исто така, за да Бог ги спречи големите гревови, носи глад, суши, поплави, кои се вообичаени неволји на градовите и на цели народи.

Повторно Свети Василиј Велики ни го кажува следново:

Болестите на градовите и народите, сушите, како и индивидуалните таги го спречуваат зголемувањето на злата. На овие видови на нереални зла постапува Бог, за да се поништи дејството на вистинските зла, кои се гревови. Затоа, Бог го поништува злото (што е грев), но злото не потекнува од Бога. Како докторот кој не ја воведува болеста, туку ја отстранува болеста од телото. Уништувањето на градовите, земјотресите и поплавите, уништувањето на војски и бродоломи и сите несреќи во кои се вклучени многу луѓе, дејствувајќи од земјата, од морето, од воздухот, од пожар или од која било друга причина, се направени за казна на преживеаните Божји луѓе, кој со опширни неволји ја прекинува универзалната грешност.

Не е можно на друг начин да ги постигнеме добрата што ни се рецитирани и да го заслужиме Царството Небесно, освен ако не го водиме нашиот живот овде со тага.

Ако сме будни, внимателни, нашите таги повеќе нè запознаваат со Господа и учиме да бидеме попустливи.

Бог не ги спречува неволјите да дојдат, но кога ќе дојдат, тој е присутен, работи да нè направи корисни и искусни.

Не очајувајте, но тогаш, кога ќе дојдат тагите, бидете побудни, зашто тогаш молитвите стануваат почисти.

Тагата ги прави ожалостените силни, го заспива и го понижува интелектот.

Големо достигнување е човек да трпи тага со благодарност.

Тагата е соодветен лек за нашите душевни рани. Бог дозволува тоа да се направи за исцелување на нашите души.

Никој не комуницира со Христа додека лежи и спие, но кој е во тага и искушение, тој стои блиску до Него.

Свети Василиј Велики