Критика

Критика

 Никогаш нема да најдеш откуп од своите гревови, додека не ја примениш Господовата заповед и предупредување: „Не судете, за да не бидете судени, зашто со она што го судите, ќе ви се суди и со она што ќе го измерите ќе ви се мери“. (Мт. 7:1-2).  Никогаш не судете, бидејќи има само еден Судија, кој ќе им суди на живите и на мртвите.  Гледајте се само себеси и своите дела, за кои ќе бидете осудени.  Зарем не гледаш колку гревови имаш?  Па, како се осмелувате да критикувате друг?

 Не осудувајте ако не сакате да ве судат.  Не осудувајте, затоа што вие сте виновни за истиот грев.  „Непростено, човеку, ти си лажго;  кога судиш друг, се критикуваш себеси;  зашто тоа го правиш, лажго“ (Рим. 2:1).

 Барајте и негувајте се себеси и не грижете се за туѓите гревови.  Нема да му дадеш причина на Бога за овие, туку за своите.  Дали некој побара од вас да ги набљудувате и запишувате гревовите на луѓето?  Напротив, вие имате обврска да го следите сопствениот духовен пат: дали му угодувате на Господа?  Дали ги чувате Неговите заповеди?  Дали ги следите неговите стапки?  Дали гледате на житијата на Светиите?  Дали Бог е задоволен со секоја твоја постапка, секој збор, секоја мисла?

 Кој, навистина, е ослободен од гревот?  Кој ќе биде прогласен за невин?  Не е тоа?  Царот Давид бил Божји пророк, но викал: „Во беззаконија ме фатија и во гревови ме воспита мајка ми“ (Пс. 50:7).  Едниот е виновен за ова, другиот за тоа.  Едниот во големиот, другиот во помалиот.  Сите грешници, сите виновни, сите беззакони, сите неодговорни.  На сите ни е потребна Божјата милост, сите се надеваме на Неговата милост.  Затоа што „нека биде праведен пред Господа целиот свој живот“ (Пс. 142,2).

 Затоа, не ги критикувајте оние што грешат.  Не го узурпирај Божјото дело.  Не станувајте противник на Господа, узурпирајќи ја службата што Тој ја резервирал за себе.  И со свои очи, ако видиш дека некој греши, не го осудувај, не го клевети, не го исцрпувај.  Го осудил ѓаволот кој го измамил и го навел во грев.  Но, ако му судите на вашиот брат, ќе го потврдите вашето големо его.  И внимавајте, бидејќи и вие ќе паднете во истиот грев.  По правило, кој осудува друг за нешто, тогаш паѓа на истото.  Затоа, покријте ја грешката на вашиот брат со молчење.  И ако можете, поправете го со љубов и понизност.  Ако не можете, молчете и осудете се за вашите гревови.  Овие се доволни за вас.

 „Зошто ја гледаш раската во окото на својот брат, а не ја гледаш гредата во своето око?“ (Мт. 7,3).  Очите секогаш ви паѓаат на туѓите гревови, а не на вашите.  Слеп си како фарисејот, кој рекол: „Боже, ти благодарам што не сум како другите луѓе, изнудувачи, неправедни, прељубници, ниту како овој даночник“ (Лк. 18,11).  Но, еве каде обвинетиот беше ослободен, а обвинетиот осуден.

 Ве потсетувам на една случка од Старечникот и зачувајте ја во сеќавање:

 Авва Исак од Теба еднаш отишол во манастирот.  Таму видел брат кој згрешил и го прекорил.  Но, штом замина и излезе во пустината, се појави ангел Господов, застана на вратата од неговата ќелија и не го пушти да влезе.  Потоа побара од него да ја објасни причината.  А ангелот му одговори: „Бог ме испрати да те прашам: каде ми заповедаш да го ставам братот на кого му судеше?“

 Авва Исак веднаш го сфатил значењето на зборовите на ангелот и му се покајал велејќи: „Згрешив, прости ми“.  Тогаш ангелот му рекол: „Стани, Бог ти прости“.  И внимавајте отсега да не судите никого пред Бог да му суди“.

 Од книгата: Свети Димитриј Ростовски, ДУХОВНА АЗБУКА