Молитва кон Светлината Божја...

 

Молитва кон Светлината Божја

 Втората теорија за светлината, за која се тврдеше дека ја примил тогаш младиот монах Свети Симеон Нов Богослов, на 28-годишна возраст, се случила во 977 година во една ќелија на манастирот Студиум, во Цариград.

 Вечерта после еден уморен ден, старецот на Свети Симеон, гледајќи дека ниту јаде, ниту пие, му рекол:

 - Ти знаеше, чедо мое, дека ни постот, ни бдението, ни тешката работа, ни некоја друга доблест не му угодува на Бога колку мирна и простодушна и милосрдна душа.

 Покајникот паднал со голема понизност пред неговите нозе и со скрушено срце молел:

 - Моли се за мене, свет старецу, да најдам милост преку твоето застапништво.  Немам ништо од добрите работи што ги кажа, само мноштво гревови, кои и ти ги знаеш.

 Згрозен, старецот му нареди да стане од земјата и да заспие, изговарајќи ја само молитвата.

 Штом го започнав Трисветото, опишува Свети Симеон Нов Богослов, се сетив на зборовите на старецот почнав да плачам и да чувствувам радост и занес.  И тогаш блесна силна светлина и ме остави во екстаза!

 Изгубив секаква смисла за место и време.  Заборавив кој сум.  Кога си дојдов на себе сфатив дека викам „Господи, помилуј“.  Но, кој во оваа ситуација ми го мрдна јазикот во молитва, не знам.  Господ го знае тоа.  Сè уште не знам дали бев во ова светло со или без тело.  Бог знае…

 Се чувствував ослободен од мојата духовна темнина и земно размислување, мрзеливост, маки и товар на телото во распаѓање.  Почувствував сладост и духовно задоволство што ги надминува сите сензуални задоволства...

 Но, набргу таа обилна светлина почна да се гаси, некако да се ограничува, стеснува и гасне...

 Кога станав свесен за нејзиното заминување, тагата почна да ме обзема.  Жестока агонија се разгоре како оган во моето срце при губење на најслатката глетка на безобличната светлина.

 Свети Симеон Нов Богослов