Ѕвездата што блесна за Свети Јаков Цаликис да оди кај подвижниците...

 

Ѕвездата што блесна за Свети Јаков Цаликис да оди кај подвижниците

 За да ги надмине искушенијата, Свети Јаков и во чест на Свети Давид Евијски, решил да се моли ноќе во ќелијата на Свети Давид, кога не врне многу и кога има нема многу снег таму.

 Така тој ја отслужи вечерна во манастирот, и другите монаси се повлекоа.  Тој самиот ги имаше клучевите.  Никој не сакаше да излезе и никој да не влезе.

 Го зеде својот стап, ги заклучил вратите на манастирот и заминал накај ќелијата.

 Како што кажа тој, тогаш немал батериска светилка...

 Одеше по патеката, до коритото на потокот.  Се мачеше да се искачи кон ќелијата.

 Немаше месечина и тешко го наоѓаше својот пат.  Паѓаше и стануваше. Поради темнината се мачеше.  

 Кога потоа сврте десно на друга патека, се изгуби.  Не знаеше каде оди.  Се заплетка во некои гранки, се сопна, удри, се изгуби во провалија.

 По карактер, како што рече, не се плашел. А сега, среде ноќ, тој беше многу, многу исплашен.

 Потоа се помоли на Бога:

 - Боже, осветли ми го патот до ќелијата.

 И неговиот патрон Свети Давид му помогна да стигне таму.

 Тој самиот ги раскажа овие ноќни авантури и продолжи:

 - И добриот Бог одговори на моето барање.  Од многуте ѕвезди на небото, тој ми даде една. Таа одеше напред и ми се најде на патот.  Јас позади неа.  Така стигнав до ќелијата

 Таму се молев за сите.

 Повторно ѕвездата пред мене одеше се до вратата на Манастирот.  Отците спиеле и ништо од ова не разбрале!

 Од книгата Свети Јаков Цаликис