Видов човек во сјаен оклоп и меч во раката!...

 

Видов човек во сјаен оклоп и меч во раката!

 

 ...Со ова писмо сакам да ви кажам за мојот личен тест низ кој поминав зимата и бев совладана од милоста на војводата Свети Архангел Михаил:

 Долго време имав проблеми со градите.  Се појави грутка која страшно болеше, но никому ништо не реков.

 Во еден момент кога веќе не можев да ги поднесам болките, отидов на лекар, кој по неколку тестови ми кажа дека најверојатно се работи за рак.  Имајќи го тоа предвид, итно бев примена во болница и што е можно побргу ми кажаа дека треба да се направи операција да се отстранија целата дојка.

Ќе ја загубам дојката.  Плачев и не знаев што да правам.  Немав кој да ме поддржи и овој здравствен проблем го доживеав сосема сама.  Тогаш кумата ме повика да се молам на Свети Архангел Михаил да ми помогне.

 Всушност, од тој час почнав да го молам за помош.

 Конечно влегов во болница на 4 јануари 2008 година, со многу трепет, вознемиреност и страв од ситуацијата.  Од моментот кога ме спремаа за операционата сала, почнав да го повикувам  Архангелот Михаил и од се срце да ја молам Неговата помош.  Ветив дека ќе одам во неговиот манастир во Сими, да се поклонам на неговата чудотворна икона.

 Додека бев врзана во операционата сала и медицинските сестри ме подготвуваа, видов човек во сребрен оклоп како сјае со меч во раката, ме гледа и оди кон мене.  Бев импресионирана од неговите светкави чизми.

 Веднаш помислив: Војводо, блиску си ми, не ме оставај.

 Кога се разбудив, бев во мојата соба и опкружена со моите блиски луѓе.  Бидејќи бев лоша, не сакав никого.  Вечерта успеав да станам да одам во тоалет и тогаш најдов храброст да си погледнам во градите.Со неопислива радост открив дека докторот не направил тотална мастектомија, туку само го отстранил туморот!

 Ова беше големо чудо за мене од врховниот војвода, кој сега ми е покровител и многу му благодарам.  По некое време ме посвои и го посетив неговиот манастир, му се поклонив и му се заблагодарив за големата милостина.

 Ќе одам во Сима додека сум жива, секогаш да му се поклонувам и да го фалам за доброто што ми го направи.