Христијанинот не треба да биде разочаран, нетрпелив, безнадежен, несреќен, песимист и неук...

 

Христијанинот не треба да биде разочаран, нетрпелив, безнадежен, несреќен, песимист и неук.

 Оправдана тема на нашите денови е сериозната економска криза низ која минува нашата држава.  Поради ова, постои голема неизвесност, загриженост, вознемиреност, огорченост, конфузија, страв и вознемиреност.

 Времињата се навистина лоши.  Во оваа ситуација, Христијаните се повикани да го дадат своето сведоштво и исповедање. Кулите паѓаат како кули во песокот.

 Богатите луѓе се заробени, се создаваат многу проблеми, се превртуваат рамнотежи, се раѓаат подвизи, се раѓаат зли помисли.  Невработеноста, неизвесноста, криминалот, беззаконието и сиромаштијата се во пораст.

 Сето ова јасно ја покажува духовната мрзеливост и сиромаштија на многумина.  Нека ова моќно цунами создаде будење од сон, земјотрес до будност, пукнатини во свеста, пресеци до одговорни одлуки.

 Заборавениот оптимизам, скриената надеж, изгубената радост и копнежот за мир мора да се вратат наскоро.

 Зад човечката болка, горчливо искушение, заморна неволја и страшна тага се крие Божјото око.

 Будењето од животот на материјата, задоволството, задоволството и индивидуализмот ќе го доведе човекот до духовна контемплација, правилно гледање, проучување со знаење, до отстранување на матната анксиозност.

 Човекот има многу и непознати внатрешни сили.  Не се наведнувај лесно, не паѓај непромислено, не останувај долу, не очајувај.  Всушност, тоа не значи разочаран, нетрпелив, безнадежен, несреќен, песимист и неук христијанин.

 Светот постојано провоцира и поканува во општество на изобилство, прекумерна потрошувачка, ситост и ненаситност.  Животот на многумина е среброљубив, плотен, алчен и материјалистички.

 Општеството стана сензуално и претерано обожувачко тело.

 За жал, имаше страшна блокада, рутина и опиеност само во земните добра.  Нема елементи на отпор, конфронтација, преобраќање и покајание.

 Затоа економската криза е толку вознемирувачка.  Не се користи како важна можност за значителна промена.  Евангелието постојано зборува за вежбање, умереност, едноставност, штедење и милосрдие.  Зборува за Крстот, за тагата, за решителноста, за поголемата доверба во Бога.

 Сега е време да се покаже вера, да се испита, да се оцени автентичноста на сечија вера. Во искушенија и бурите се гледа вистината на нашата вера.

 Болката открива болест.  Болката може да биде лекар.  Потребно е да се трпи за да се сочувствува.  Болката, точно е, може да го омекне човекот и да стане благослов, а може да го стврдне и да стане мака, страдање или проклетство.

 Како што велат, топлите зраци на сонцето го топат восокот и ја стврднуваат калта.  Слободната волја на секој човек е од особено значење.

 Постојат многу причини зошто треба постојано да се трудиме немилосрдно.  Очајот е неприфатлив.  Секогаш е потребно трпение.  Ние не сме сами во нашите борби во животот.

 Добар морнар се гледа во време на бура, со право вели нашиот народ.  Невреме, облачно, дожд е тука и ќе помине.  И невнимателно побегнавме.  Време е попретпазливо да се вратиме на реалниот, просечен, одмерен живот.  Тоа е можност.  Важен повод.

Монах Мојсеј Светогорец