Во ситуацијата во која се наоѓаат луѓето денес, тие го прават она што им кажува логиката...

 

Во ситуацијата во која се наоѓаат луѓето денес, тие го прават она што им кажува логиката.

 Некои се на апчиња, некои на дрога.  Од време на време некои луѓе почнуваат да создаваат нова религија.  Следствено, се случуваат кривични дела, несреќи итн.  Господ на помош.  На другите им е преку глава од своите животи и сакаат да се убијат или да се повредат за да постигнат мир.  Не е дека го сметаат за богохулна пресметка и ја отфрлаат.  Досадно им во животот и не знаат што да прават.

 Добро е што Бог не нè напушта.  Добриот Бог го штити денешниот свет со Своите две раце.  Денес, среде толку многу опасности во кои живее човекот, Бог го штити како што мајката го штити малото дете кога тоа оди.  Сега Христос, Пресветата Богородица, Светите ни помагаат повеќе, но ние тоа не го разбираме.  Каде ќе беше светот ако не помагаа... Повеќето луѓе се во лоша психичка состојба.  Но, Господ не штити и ние не го разбираме тоа.

 Порано нашите родители одеа на работа и често не оставаа кај соседот да не чува со неговите деца.  Но, тогаш тие беа урамнотежени деца.  Сосетката ќе ѕирнеше и ќе се зафатеше со работа, а ние тивко си игравме.  Така Христос, Пресветата Богородица и Светителите гледаа на светот.  Но, денес луѓето не се избалансирани.  Како мајка која има две или три проблематични деца, и ги остави децата кај соседтката да ги чува, а едното се качува високо и има опасност да падне, другото зема нож да го пресече гркланот, друго оди да им наштети на другите, а таа е секогаш на штрек, таа ги гледа и тие не ја разбираат нејзината болка.  И така светот не ја разбира помошта од Бога.  Со толку многу опасни средства што постојат денес, ќе беше уништен светот да не помогнеше Бог.  Но, го имаме и Отецот Бога и Мајката Дева Марија и браќата и сестрите, Светите и Ангелите, кои нè чуваат.

 Колку ѓаволот го мрази човечкиот род и сака да го уништи!  И забораваме против кого се бориме.  Да знаевте само колку пати ѓаволот ја обви опашката околу земјата за да ја уништи!  Но Бог не го остава, тој му ги расипува плановите.  А злото што ќе го направи ѓаволот, Господ го користи и не вади од големо зло.  Сега ѓаволот ора, но Христос на крајот ќе сее.

 И секогаш гледаме дека Добриот Бог не дозволува повеќе од три генерации во големи искушенија, за да има квасец.  Пред вавилонското заробеништво, Израелците го фрлиле огнот од последната жртва што ја направиле во сува јама, за да го најдат истиот оган и повторно да ја започнат жртвата.  И навистина, по седумдесет години, кога се вратија, дознаа за тој оган и почнаа да принесуваат жртви.  Не се занесуваат сите во секој тежок период.  Бог чува квасец за идните генерации.

 Дај Боже да станеме јаки сега.  Доаѓаат тешки години.  Ќе имаме големи испити.  Да се ​​сфати сериозно, да се живее духовно.  Околностите не принудуваат и ќе не принудат да работиме духовно.  Но, добро е тоа да го правиме среќно и доброволно, не од тага, нужно.  Многу Свети би молеле да живеат во наше време, да се борат.

 Порано кога имаше војна, некој одеше да се бори, да се бори, да ја брани својата татковина, својот народ.  Сега нема да ја браниме нашата татковина, ниту да се бориме, да не ни ги запалат куќите варварите, да не ни ја земат сестрата и да ја обесчестат, ниту да ја следиме нацијата или идеологијата.  Сега одиме или за Христос или за ѓаволот.  Тоа е чист фронт.  За време на окупацијата станавте херој затоа што не го поздравивте Германецот.  Сега стануваш херој, затоа што не се поздравуваш со ѓаволот.

 Сепак, ќе видиме одлични настани.  Ќе се водат духовни битки.  Светите ќе се осветат, а загадувачите ќе станат повалкани.  Чувствувам утеха во себе.  Невреме е и борбата има вредност, затоа што сега не ни е непријател Али Паша или Хитлер или Мусолини, туку ѓаволот.  Затоа и ние ќе имаме небесна плата.

 Некогаш Бог користи зло за добро како добар Бог.

 Свети Пајсиј Светогорец