Болка во нашите животи...

 

Болка во нашите животи

 Присуството на болка во нашите животи не може да не биде непобитен факт за секого.  Вековното прашање, оправдано и јасно, и денес е секогаш исто.  Зошто би не повредиле?  Дали болката има некакво значење во нашите животи?  Немојте да мислите дека одговорот е толку лесен.  Само Бог може да помогне во ова прилично корисно разбирање.

 Има обилни, разновидни, физички болки, најчесто предизвикани од привремени или неизлечиви болести, кои многу го погодуваат човекот.  Има и обилна ментална болка, која може да биде посилна од физичката болка.  Болката што доаѓа од ненадејна смрт, вдовица, отуѓеност, бегалец, тагување, неуспех, слабост, недостаток, лишување, недостаток, неспособност, несоодветност, отфрлање, загуба, сиромаштија, тешкотии, беда, иронија, потсмев, предавство, измама, лаги, потчинување, булимија, злоупотреба, осуда, затвор, изолација, осаменост...

 Болката и свесното нејзино потврдување нуди драгоцено знаење, големо искуство.  Свесното прифаќање на нашата патологија ќе ни ја даде прекрасната самосвест неопходна за духовно воздигнување.  Вистинскиот духовен живот е доброволно одвојување од лажното самозадоволство на убавото време и влегувањето во добро расположение и мирен ум, како што рече Свети Пајсиј Светогорец, од одмор и слободно време во живот со секогаш убави промени...  Начинот на средба со соседот, кој исто така е вознемирен, измачен, загрижен, измачуван и болен.

 Болката го омекнува и усовршува човекот.  Болката од другите, преку горчливи зборови и мрачни дела, често е потешка од болката од болеста и тагувањето.  Понизениот човек е многу повреден кога е омаловажуван, погрешно разбран, омаловажуван, исмејуван, озборуван, критикуван и клеветен.  Оние кои постојано осудуваат и бесрамно критикуваат сè и секого, без никакво разгледување, неразумно ги осудуваат, ужасно грешат и си ставаат голем товар.  Ги повредуваме другите, но се повредуваме и себеси.

 Разни искушенија, многу искушенија, секојдневни таги, тешки болести, физички или душевни, сето тоа е дадено, дозволено од Бога заради нашето повторно раѓање, покајание и спасение.  Со овие услови и оваа перспектива, вие го разбирате, драги, длабокото прашање на болката и нејзиното значење во нашите животи.  Тоа секако не е несреќа, лошо време, несреќа и трагедија, како што велат, туку посета на Бога, благослов, пат кон осветување, спасение и искупение.

 Затоа, посетата на Божјата благодат носи трпение во болка и молитвена решителност.  Така добиената болка ја чисти душата.  Ја докажуваме нашата љубов кон Христа со недопирливо страдање во болка.  Болката е Крстот на кој ги распнуваме нашите страсти.  Преку ова доброволно распнување, нашето преродено јас ќе Воскресне.

 Болката го понизува човекот.  Преку својата слабост тој може да побара од Бога сила и да ја има.  Ако сака да оди сам, многу ќе страда и дефинитивно повеќе ќе го боли.  Тоа е можност да се отстапи место на индивидуализмот, самодоволноста, опасната склоност кон самообожување, што е лукава илузија на самодоверба и самооправдување, и со тоа решително и неотповикливо, храбро води кон спасоносно покајание и цврсто, без дилеми, одложувања и демонски водени одложувања.

 Верникот целосно се предава на волјата Божја.  Тој вели и значи „Да биде волјата Твоја“ на неделната молитва.  Верата во Бог е поинаква болка.  Верникот е повикан да се одвои од „сопствената волја“, световното опкружување, спротивни личности и нешта, заробување идеи и грижи.  Верникот е повикан да ги преобрази своите страсти во добродетели и да го преобрази својот живот.

 Свети Диадох, епископ Фотиски, вели дека кој има хронична и неизлечива болест и ја поднесува без мрморење на постелата на болката, Господ ќе го земе при себе како Великомаченик.  Но, за човек да има голема сила и трпение да не ропта, мора сигурно и сигурно горливо да верува во Бога и да се моли понизно.

 Со сето мое срце, сета сила на мојата душа и сета моја жестокост, понизно посакувам и постојано се молам, возљубени браќа, болката од болеста, искушението и тагата никогаш да не ве изгубат.  Нека болката те направи ментално поздрав, духовно позрел, покултивиран од срце.  Нека болката придонесе за дизајнирање на вашиот живот и вашиот суштински однос со живиот Христос,  Светите и Пресветата Богородица, Светите тајни и нашата Света мајка, Православната Црква, во чија прегратка почиваат сите оние кои страдаат.

 Монах Мојсеј Светогорец