Љубовта не сака да се сеќаваме на лошото....

 

Љубовта не сака да се сеќаваме на лошото.

 Ако се сметаме себеси дека чувствуваме задоволство поради злото што го снашло тој што ни направил штета, кој ни згрешил итн., да кажеме лоши зборови. Бог сака да имаме милост, да простиме.

 Од голема вредност е да се молиме во ова време,тоа особено ја омекнува душата.

 Љубомората,себичноста злопомнењето ја намалува љубовта.Кога ќе ги извадиме, полни сме со љубов.  Секогаш се умира за љубов.  Сè што правиме е многу чисто.Срцето се топи од љубов, нема ништо поубаво.

 Ако не, побарајте прошка од Бога.  Деталите на кои треба да обрнеме внимание се напишани од Бога.

 Нека не просветли Бог љубовта да ја најдеме како што сака и да ја примениме таму каде што сме.  Да станеме добри, да ја оставиме и најмалата злоба, да растеме во добродетелта на љубовта.

 Не се преценувајте себеси.  Сите ние сме грешници.  Да речеме: „Боже мој, ништо не сум направил во животот, помилуј ме на Судниот ден“.  Покажете ја својата милост кон познатите и непознатите, кон најблиските и непријателите.  "

 Старица Аклина