Жалба на душата

 Жалба на душата

Колку нашите души копнеат по Господа!  Колку би ни користеле ако ги слушаме што имаат да кажат… а ние не ги слушаме иако ни викаат.
Гласот на нашата душа е задушен од нашите секојдневни активности, нервози, навики, рутини… Секој ден слушаме десетици, па дури и стотици луѓе како зборуваат, го искажуваат своето мислење, викаат, се расправаат, опоменуваат… но душата што слуша од тоа?

Дури и оние кои работат духовно, одат во црква, учат, слушаат проповеди, се молат, дури и тие често не ја слушаат својата душа, бидејќи работат, работат механички.
А јас… деновите минуваат и исчезнуваат и иако толку долго чувствував дека душата не ми е добро, дека е болна, и реков: „Немам време да те слушам, и јас сум уморен, можеби утре.  И доаѓаат многу утра и ги заборавам…

Но, сега, кога сум надвор од работа, размислувам колку би сакал слободно патување!  И како и секоја година гледам слики од различни убави места и се тагувам.  Но, мислев да ја прашам мојата душа што би сакала, сега кога имам време и склоност да ја слушам…

И ги свртев очите и ушите кон неа.  Видов душа згрчена, поразена… збрчкана како роза заборавив да наводнам и удрена како дете- Останав без одбрана во воена зона!

Тогаш многу се засрамив и ја слушнав душата што се жали како ми вели: „Имаш ли нешто поскапоцено од мене?“ Не се сеќаваш ли што рече нашиот Христос?  „Што ќе даде човек во замена за својата душа?  (Мт. 20) Ме оставаш последен?

Јас кој сум вечен?  Не разбираш дека треба да почнеш од мене?  Како што телото копнее по вода и леб, јас копнеам по „Жива вода“ (Јован 4:11) и многу повеќе за Лебот на животот!  (Јован 6: 35).

Како сакаш да бидеш добро, ако не ми дозволиш да уживам во Оној што толку многу го обожавам, Создателот, Спасителот, Љубовта на мојот живот?  Немојте да се чудите што вашето тело страда, што не можете да почувствувате вистинска радост, што се плашите од сопствената сенка, што вашиот ум е во длабок мрак, што не можете да имате здрави врски!  Сето ова се случува затоа што ме запоставувате!“

  А кога си во храмот, биди со мене, за да те доведам кај Бога… кога се молиш, кога учиш… биди со сета своја душа!  Нека божествената љубов ме облее и исчисти.

Не ми ставај трње и трн на патот со твојот жаргон, твоите страсти и твојот световен став.  Дозволете ми да живеам и да дишам во близина на нашиот Христос, да умре вашата себичност за да воскреснам!  Не ме заборавај повторно, те молам!“

Ова и многу други работи ми кажа душата да ми помогне, па решив каде ќе одам на одмор годинава… душата ќе си ја потопувам во Христа!  Јас повторно ќе се родам за мојата душа да се радува и да се радува на љубовта на мојата Небесна и Вистинска…

Слегување во пеколот