Да патувате тивко со љубов во својата торба...

 


Да патувате тивко со љубов во својата торба.


 За жал, дозволуваме минатото да не прогонува и навистина нема смисла да се занимаваме со нешто што постоело во минатото.
 Нема поента да бараме што и како, ниту пак имаме време за вакви потраги.  Многу пати духовно паѓаме, но мора да станеме и тоа брзо.
 Ако останеме така, ќе не изеде.  Ќе создаде пукнатини и чувство на вина кои ќе не растргнат.  Не можеме да си дозволиме да се задржиме на минатото, со токсични луѓе и токсични врски.
 Ајде да создадеме соодветни безбедносни растојанија, се разбира без да ја отуѓуваме љубовта, и да продолжиме понатаму.  Не чека Христовата прегратка и немаме време за губење.
 Како и да е, учиме од страдањата од минатото за тие да станат лекции за иднината.
 Луѓето ќе доаѓаат и ќе си одат од нашите животи.  Тие се слободни да го направат тоа и секако дека ќе им ја отвориме вратата со насмевка и љубов.  Ако другата личност не ве сака, пуштете ја.  Тоа е најдобриот чин на љубов и благодарност.
 Заблагодарете се за она што сте го живееле и продолжете понатаму.  Дали другиот не разбира?  Оставете го во неговиот свет!  Затоа што тој е среќен таму!  Немаме причина!  На крајот тој ќе биде оној кој не сака нас, а не нешто од нас.
 Оној кој чувствува дека сме парче на платното на неговиот живот.  Сето тоа без разлика на биолошките односи.  Можеби не се твоите родители, браќа и сестри, братучеди.  Пријател може да стане брат и дел од вашиот живот.  Чувајте го и фалете го Бога.
 Дали некој сака да побегне од тебе?  Зарем не го третираш правилно?  Дали тој сака да раскине со вас поради некоја причина?  Пушти го.  Не прашувај.  Не влегувајте во расправии и дискусии.
 Кога нешто ќе заврши, не го влошувајте односите.  Одете подалеку и тивко завршете ги ситуациите.  Да се ​​создаде дистанца тивко, мирно без напади и токсични зрачења.
 И онака сме гости овде.  Да бидеме мирни и тивки.  Никој не не тера на ништо.  Овде сме за две работи: да простуваме и да љубиме затоа што другиот е лик Христов.
 Љубовта, покајанието и тишината стави ги во управувањето со врските и ситуациите, брате.  Тогаш сè во вашиот живот ќе биде убаво и мирно и кога ќе го отстраните секое очекување - себична желба, тогаш ќе се чувствувате слободни како орел

 Отец Спиридон Скутис


Comments