Добро е што зборуваш за Него. Но, подобро е да разговарате со Него

 Добро е што зборуваш за Него.  Но, подобро е да разговарате со Него

 Кога последен пат сте клекнале пред Господ?  Велиш дека имаш работа, факултет, семејство и немаш време.

 Знам, и покрај сето ова често зборувате за Него во вашето друштво, познаници и пријатели.  Но, колку често разговарате со Него?

 Ја оставивме молитвата, браќа, и затоа сме полни со калкулации.  Лесно паѓаме во грев, лесно се предаваме на страстите.  Затоа што не му го предаваме срцето и умот на Господа.  Упорно се спротивставуваме.

 Да клекнеме пред Него.  Да ја зграпчиме нашата благословена бројаница и да ја започнеме молитвата.

 Ние зборуваме за Него, но не разговараме со Него.

 Но, за да зборуваме за Него, прво треба да разговараме со Него.  Слатка е душата на човекот кој се предава на желбата.  Во принцип, молитвеникот се движи поинаку во животот.

 Тој се соочува со работите поинаку, со повеќе храброст, со повеќе верба.  Тоа опфаќа сè.  Дури и најстрашното судење и најдлабоката болка.

 Оди си во соба.  Затвори ја вратата. Клекни велејќи: „Господи Исусе Христе, помилуј ме грешникот“.  Ќе откриете дека во вас ќе се разбуди екстаза.  Движењето полно со светлина, надеж и смиреност ќе го уништи очајот, мракот, безнадежноста.

 Низ што и да поминувате во животот, колку и да е тешко, колку и да ви предизвикува болка и тага, колку и да сте уморни…не оставајте ја молитвата.  Во молитвата ќе најдете утеха, одмор, радост и одмор.  Затоа што во молитвата ќе го најдете Христос кој ќе ви даде мир.

 Побарајте Го да влезе во вашиот живот и Тој ќе дојде.  Зборувај со Него и Тој ќе те слушне.

 Многупати го забораваме и мислиме дека не заборавил нас.  Но, Тој секогаш чека.  Тој ја почитува нашата слобода.  Тој чека да ги отвориме нашите срца за да влеземе, чека да ги отвориме нашите мали умови за да не просветли.

 Христос го чека нашиот поглед, дури и повикувањето на Неговото име за дојде.

 Христос чека…

 Не го оставајте да чека.

 Отец Павлос Пападопулос