На човекот му е тешко да стекне три работи

 На човекот му е тешко да стекне три работи

 Човекот тешко ги стекнува три работи, не затоа што се тешки сами по себе, туку затоа што ние самите ги отежнуваме, затоа што се во конфликт со нашето его.

 Но, тие ги чуваат доблестите, и тоа: тагата, солзи за гревови и сеќавање на смртта.

 Тагата е пиедесталот на срцето, таа е радоста создадена од интроспекцијата и единството на умот и чувството за тоа кој сум јас пред Господа.  Тагата е природен мир на душата, во кој Бог се гледа себеси.  Самиот Господ ги благословува ужалените.

 „Плачењето над гревовите“ е повеќе надворешно човечко дејство, но континуирано занимање, бидејќи секогаш грешиме.  И кога го знаеме и кога не го знаеме, и кога веруваме дека сме згрешиле, и кога веруваме дека не сме згрешиле, вистината е дека сме згрешиле и дека грешиме.

 Затоа, најодлучното нешто што треба да го направиме, за да го запознаеме Бога, е да плачеме за нашите гревови.

 И „ја имаат смртта пред очи“, имаат смрт пред очи.  Кога имаш некого до тебе и гледаш како го мачат, забавуваат, знаеш дека ќе умре.  Значи и вие знаете дека сигурно ќе умрете.

 Сите Отци на илјада и два начина посочуваат дека кој не мисли дека ќе умре, самиот себе се лаже, бидејќи не знае за вистинското раѓање што го чека.  Тоа е како фетус кој не мисли дека треба да се роди или дека никогаш нема да се роди.

 „Себе си пред очи“ е развојот и комплетирањето на ембрионот.  Кога не размислувам за смртта, како да го негирам своето излегување од утробата и моето влегување во просторот на светлината, просторот Божји.

Старец Емилијан Симонопетриски