Во часовите на тишина се постигнуваат големи чуда

 Во часовите на тишина се постигнуваат големи чуда

 Убавината на тишината и друштвото на Светите тајни.  Уморни сме од незадржлив говор, препукувања и евтини муабети.

 Трошоците им се тешки, ја менуваат суштината, прво, суштинска, пресудна и света... Во часовите на тишината конечно се создаваат големи чуда!

 Убавината на тишината

 Молкот ги следи долгите часови на Светиите, светите часови на созерцание, самособирање, воздржување, проучување, молитва.  Тишината го покрива истражувањето, будењето, откривањето на мудриот научник.

 Тишината ги покрива страдањата на болните, принудените, несреќните.

 Во часовите на тишината конечно се создаваат големи чуда, необјавени херојски дела, тајни лични револуции, запознавање со нашето непознато јас.

 Така ја имаме значајната тишина на Светителот, врховната тишина на мудрецот, трпеливата тишина на херојот, прецизната тишина на трпеливиот и истрајниот, евангелската тишина на самопожртвуваните.

 Уморни сме од незадржлив говор, препукувања и евтини муабети.  Нивните трошоци се високи, ја менуваат суштината, прво, важно, пресудно и свето.

 Ни треба одмор во златна тишина, скапоцен слух, искуство на потребни зборови.

 Мора да има отпор кон невешти и лесни причини.

 Потребно е да се смириме, да бидеме тивки, да се одмориме за во тишина да го слушаме тивкиот глас Божји, борбениот глас на нашата совест, поучниот глас на светото минато, за искрено да се покаеме.

Монах Мојсеј Светогорец