Му благодарам на Бога што ми даде толку многу болести...

 

Му благодарам на Бога што ми даде толку многу болести.  Многупати му велам: „Христе мој, Твојата љубов нема граници!

 Како живеам е чудо.  Меѓу другите мои болести имам и рак на хипофизата.  Постои тумор кој расте и притиска на очниот нерв.  Затоа сега не го гледам.

 Страшно боли.  Но, јас се молам, трпеливо подигајќи го Христовиот Крст... Многу ме боли, страдам, но мојата болест е многу добра.  Тоа го чувствувам како Христова љубов…

 Мојата болест е посебна Божја наклонетост, која ме повикува да навлезам во тајната на Неговата љубов и да се обидам да одговорам со Неговата благодат.

 Но, јас не сум достоен.  Ќе ми кажеш ли: Зар не те удостојува сето она што ти го открива Бог?  Затоа што тоа е благодатта Божја.  Мене тоа не ми е ништо.

 Господ ми даде многу дарови, но не одговорив, изгледав недостојно.  Но, не се откажав ниту за момент...

 Затоа не се молам Бог да ми направи нешто добро.  Се молам дека сум добро.

 Свети Порфириј Кавсокаливит