Вратата на ќелијата не се отвори…

 Вратата на ќелијата не се отвори…

Една монахињата отишла во Кифисија и со такси отиде во манастирот Светиот манастир Свети Пантелејмон.  Таксистот што ја возел слушнал за отец Симон јеромонах Симон Арванитис и ја прашал монахињата зошто оди кај него.
Таа му рече дека ќе оди да се исповеда.  Кога таксистот го слушнал ова, изненадено ја прашал:

- Какви гревови имаш како монахиња?

Тааму одговори дека сите ние имаме гревови.  Кога се приближила до манастирот, асфалтот завршил и почнал земјен пат кој бил оштетен, а монахињата и рекла да јa остави таму, но таксистот и рекол:

- Ќе те одведам во манастирот.

Кога стигнале, монахињата му рекла да оди во кујна на кафе.  

Штом монахињата завршила со исповедта, му рекла на таксистот:

- Сакаш да влезеш и да кажеш некој збор за да се исповедаш и да се помоли за тебе?

Таксистот прифатил, влегол внатре и почнал да се исповеда.  Станал да си оди, но вратата од ќелијата не се отвори.  Таксистот му вели на Старецот:

- Оче Симеоне, вратата од ќелијата не се отворат.

Старецот му одговорил:

- Дете мое, не си ги исповедал сите гревови, па не се отворат.

Таксистот се изгубил, бил допрен и ги признал сите гревови.  Кога видел старецот дека кажал сè, му прочитал молитва.  Кога станал да замине, не успеал да ја зграпчи вратата и таа сама е отворила.  Штом излегол монахињата го прашала:

- Како изгледаше отецот?

- Што да кажам, бевте во право, ова е Свет човек и и беше кажано што се случило.  Тој исто така и рекол:

- Ти благодарам многу што ми кажа да е исповедам, бидејќи душата ми се одмори, се чувствувам како друг човек и заминувам од тука не како што дојдов, туку како да имам крилја и летам.

Од книгата на монахот Зосима „Јеромонах Симеон Арванитис