Човекот кој има се што му посакува душата тој тоа воопшто не го цени...

 

Човекот кој има се што му посакува душата тој тоа воопшто не го цени, он не е спремен за животот како возрасен човек.

Навиката сите желби, лесно да му се исполнуваат му ја ускратува самостојноста.

Кога би морал сам да донесува одлуки,  нешто да направи, или можеби да доживее сиромаштија и тешкотии, младиот човек за тоа нема да биде спремен.

Апостолот Павле кажува:

 Знам да живеам и во скудност, знам да живеам и во изобилство; научен сум на сè и секако, и сит да бидам, и глад да трпам, и во изобилие да сум, и во немање.

 Се можам преку Исуса Христа, Кој ме крепи. (Фил. 4; 12-13)

Или како гласи Руската поговорка:

просјачката торба и затворот немој да ги презираш, односно, биди спремен на се.

Свештеник Павле Гумеров