Лажниот концепт на „традиционалната“ религија

Зошто нашата Црква одржува различни односи со традиционалните религии (ислам, будизам, јудаизам) и со нетрадиционалните религии?

Концептот на традиционалните вери потекнува од антички Рим. Има доста извонредни хагиографии: онаа на светиот маченик Антип, кој се споменува во Откровението, и животот на Светиот Рамноапостол Карп. За време на испрашувањето на Свети Карп, суверенот го прашал зошто отстапил од древната традиционална религија на неговите предци, која го зајакнала кралството, кое ја изградило моралната основа на општеството, која ја признале не само Римјаните, туку и странци, што беше многу старо и добро воспоставено од искуството на многу генерации; и со оглед на сето тоа зошто тој скршнал кон оваа нова секта, христијанството.

Карпус одговори на ова прашање со многу логичен одговор, велејќи дека не се почитува нешто само затоа што е старо, затоа што и злобата е стара, но не заслужува почит. Луѓето убиваа уште од деновите на Каин, но убиството не беше чесно.

Кога станува збор за традиционалните и нетрадиционалните религии, ова е исклучително типичен концепт кој е поврзан со национализмот. Се верува дека државата е зајакната со традиционалните религии, додека новите религии се деструктивни. Тоа е пагански концепт поврзан со царскиот култ. Во овој поглед, ние во Русија зазедовме целосно римски пристап, исто како и во паганскиот Рим: не нè интересира да знаеме која религија е вистинита, а која лажна; главната работа е дали ја зајакнува или не нацијата.

Многумина заборавија дека Црквата не постои за да и служи на Русија, туку да ги води луѓето во Царството Божјо.

За отците на Црквата немаше разлика меѓу традиционални и нетрадиционални деноминации. Светото писмо користи само еден принцип за да ги разликува религиите: само една е вистинита, а сите други се лажни. Има само еден пат кој води до Бога. Господ рекол: Јас сум патот, вистината и животот: никој не доаѓа кај Отецот освен преку Мене (Јн. 14, 6). Има и мноштво патеки; овие се измислени од ѓаволот и водат во пропаст. Самиот Господ рекол дека идолопоклониците и сите лажговци ќе имаат свој дел во езерото да горат со оган и сулфур, што е втората смрт (Откровение 21:8). Суштината и вредноста на религијата не е дали е традиционална или нетрадиционална: туку дали е вистинита или лажна.

Сега се прават обиди религијата да се прикаже како институција на општеството и сметам дека таквото однесување е неподносливо во Црквата.

Ако не им го проповедаме Божјото слово на Татарите, Чеченците, Евреите или Казахстанците само затоа што се припадници на традиционалните вери, ние покажуваме ѓаволска нечовечност кон нив. Ова всушност резултира со еден вид страшен расизам: луѓето со турско или кавкаско потекло не се достојни за спас поради нивниот јазик. Тоа се вика дискриминација, во најстрашната смисла на поимот.

Свештеномаченик Даниил Сисоев