Не плачи, чедо мое, наскоро Господ ќе дојде и ќе среди се…

Знаеш ли, дете мое, зошто облаците се затвораат кога полињата се жедни и се отвораат кога дождот не е потребен?

Затоа што природата беше збунета од човечкото злосторство и ја негираше нејзината наредба.

Знаеш ли, чедо мое, зошто нивите носат тешки плодови во пролет, а во лето даваат неплодна жетва?

Затоа што дури и ќерките човечки го мразеа плодот на својата утроба и го убиваа при цветањето…

Знаеш ли, дете мое, зошто изворите пресушуваат, а плодовите на земјата веќе ја немаат својата сладост од минатото?

Од човечкиот грев со кој слабост навлезе во целата природа.

Знаеш ли, чедо мое, зошто победничкиот народ трпи порази од своите несогласувања и расправии и јаде леб горко од солзи и злоба?

Затоа што ги победи крвожедните непријатели околу него, но не ги победи непријателите во него…

Знаеш ли, дете мое, зошто мајката ги храни своите деца, а не може да ги храни?

Зашто, кога ги дои, не им ја пее песната на љубовта, туку песната на омразата кон ближниот.

Знаеш ли, дете мое, зошто луѓето станале грди и ја изгубиле убавината на своите предци?

Затоа што го искорениле лицето Божјо, кој преку душата ја обликува убавината на лицето и го облече лицето на земјата.

Знаеш ли, дете мое, зошто се зголемија болестите и смртоносните епидемии?

Затоа што луѓето почнаа да веруваат дека здравјето е грабнување од природата, а не дар од Бога. И што и да зграпчите со мака, треба да го одбраните со двоен напор.

Знаеш ли чедо мое зошто луѓето се борат за земја и не се срамат да бидат рамни со кртовите?

Затоа што земјата никнала во нивните срца и очите го гледаат само она што расте во срцето. И поради оваа причина, чедо мое, затоа што гревот ги направи немоќни во борбата за рајот.

Не плачи, чедо мое, наскоро Господ ќе дојде и ќе
среди сè.