ѓаволот и покајанието

  Зошто ѓаволот не е спасен?  Зар Бог не сака да го спаси?  Тој не е спасен, бидејќи ѓаволот не може да се покае.

 Што е со ѓаволот?  Како можеме да го разбереме ова преку учењето на татковците?

 ѓаволот чувствува дека е ѓавол и чувствува дека ситуацијата во која живее е неподнослива.  Но, тој мисли дека за тоа е Бог виновен.  А она што го чека ѓаволот е Бог да се покае и да му рече: „Прости ми што те испратив таму каде што те пратив толку долго.  Извини, се каам.  Дојди кај мене повторно“.  Така нешто.

 Ако ни е тешко да разбереме, обрнете внимание на луѓето, бидејќи ѓаволот работи во човечките души.  Сите горе-долу ќе забележите дека кај човекот постои оваа тенденција: како да чека Бог да се промени кон него, а човекот не се обидува да се промени кон Бога.

 Внимавај и ќе видиш.  Ние се молиме, а најмногу молитвите се прават на таков начин што како да чекаме Бог да се промени.

 Ја кажуваме кратката молитва „Господи Исусе Христе, помилуј ме“ одново и одново.  Ако го кажеме тоа за Бог да чуе, веројатно не ни оди добро - прости ми што го кажав тоа.

 Зошто го нарекуваме така?  Тоа го кажуваме за да не нè слушне Бог, ниту за да го убедиме да го смени ставот и односот кон нас, ниту да му дадеме до знаење на Бога за нашето барање.  И пред да го кажеме тоа, Господ знае.

 Но што;  Како што велиме, душата сè повеќе се отвора кон Бога, сè повеќе се кае, понижувана, повеќе ја чувствува потребата од Бога, повеќе го исповеда својот грев.

 Тоа е целата поента.  Затоа со тоа што еднаш ќе се каже, се чувствува потреба да се каже повторно и повторно и повторно, а оваа работа нема крај.  Затоа многу пати велиме посакувај.

 Обично, тие не можат да се молат, не чувствуваат потреба да се молат, оние кои никогаш не ги сфатиле работите како што велиме ние.  Тоа значи дека ѓаволот делува во душите малку по малку и подмолно.

 Со тоа што нè става на грев, ѓаволот знае дека Бог ќе не сака повеќе ако, после гревот, се покаеме.

 Она што ѓаволот сака да го постигне е да создаде во нас состојба на непокајание, состојба таква што ќе нè натера да се жалиме на Бога, наместо да мислиме дека Бог е виновен за нашата состојба, наместо да чекаме Бог да се покае и да го смени ставот кон нас.

 Односно, тој сака да ја создаде кај нас ситуацијата во која живее.

 Од книгата на Отец Симеон Крагиополус, „Адам, каде си?“