ЗА МОЛИТВАТА

 Молитвата е ќерка на исполнувањето на Евангелските заповеди, а воедно е и мајка на сите добродетели, според општото мислење на Светите Отци.  Молитвата раѓа доблести од соединувањето на човечкиот дух со Духот Господов.  Доблестите што произведуваат молитва се различни од доблестите што ги произведува молитвата;  првите се на душата, вторите на духот.  Молитвата е првенствено исполнување на првата и главна заповед од двете, заповедите во кои се концентрирани Законот, Пророците и Евангелието.  Невозможно е човек да се обрати кон Бога со своите мисли, сила и сето свое битие, освен со молитвено дејство, кога таа Воскреснува од мртвите и оживува со силата на благодатта како да ја примил душата.

Молитвата е огледало на напредокот на монахот.  Испитувајќи ја неговата молитва, монахот дознава дали добил спасение или сè уште е во неволја на немирното море на страста надвор од Светото пристаниште.  Како водич за ваквото расудување е Давид, вдахновениот од Бога, кој во молитвен разговор со Бога рекол:
Од ова знам дека ми се допаѓаш,
дека мојот непријател не триумфира над мене.
И поради мојата невиност, Ти ми помогна
и ме обезбеди во негово присуство засекогаш.
Тоа значи: Научив, Господи, дека ми покажа добрина и ме однесе кај себе поради моето постојано и победничко отфрлање, со силата на молитвата, на сите непријателски мисли, слики и чувства.  Оваа Божја добрина кон човекот се појавува кога човекот чувствува добрина и милост кон сите свои ближни и им простува на сите навредувачи.
Молитвата треба да биде главна задача на монахот. Таа треба да биде центарот и срцето на сите негови активности.  Преку молитвата, монахот се прилепува најблиску до Господ и се соединува во еден дух со Господ.  Од моментот кога ќе влезе во манастирот, потребно е да научи да се моли правилно, за да го постигне своето спасение преку молитва.  На прописите, напредокот и вештините во молитвата им се спротивставува нашата расипана природа и паднатите ангели кои даваат се од себе за да не држат во нивно ропство, во падната состојба на одбивност од Бога што е заедничка за луѓето и паднатите ангели.

                                                        Свети Игнатиј Брјанчанинов