Некако во сон видов дека сум мртов!

 Еден монах рекол: 

„Некако во сон видов дека сум мртов! Гледам до мене некој светол. Тој стои во близина, но не можам да го видам лицето. Ова е мојот Ангел чувар, си помислив. И така, ме води во некоја соба, по изглед, како магацин. Бев многу изненаден од работите што ги видов на полиците. Големи шишиња вода и пакувања со свеќи. Корпи со јаболка и велигденски колачи. А потоа магнетофони, телевизори, стерео!

- Што е тоа? Каде сме ние? - го прашав мојот придружник.

„И ова е рајот“, рече тој.

- Да, каков е овој „рај“? Дали е ова некаква шега! - Се сомневав.

Како одговор се слушна „Ова е „рајот на модерната побожност“ - вера на потрошувачите. И строгиот глас на мојот придружник продолжи:

- Слушаат црковни химни на дискови и ленти, но не се молат! Гледајќи ја богослужбата на телевизија, а во црква ни нога не ставаат! Со лименки земаат света вода, благословуваат јаболка и јајца, но никогаш не се исповедаат и се причестуваат! Овој потрошувачки став е како тие се кон нивната вера и надеж дека ќе се оправдаат на Страшниот суд. Овие побожни предмети заслужуваат рај!

- А нивните господари?

„И нивните господари…“ и ангелот горко заплака.

“Белешки за полињата на душата,,- Игумен Валеријан Головченко