Таа молитва ја слушнал и отец Николај

 Се спреми Отец Николај доцна во зимската ноќ по силна снежна бура да оди некаде. Отец,каде на такво студено време!...Зошто? се уплашија монахињите.

Ме викаат,тивко кажа старецот. И покрај убедување на монахињите,тој замина во темнината.

Ветерот завиваше како страшен ѕвер,снежната бура не стивнуваше. Отецот долго време го немаше.Да одат да го бараат но каде?

Остана само да се молат,надевајќи се на Божјата воља. Отецот се врати и не беше сам.

Доведе премрзнат маж.

Тој се загубил во снежната бура,и започнал да ја губи силата и дури размислувал за смртта.

Од страв му се молеше на Свети Николај Мириклиски,иаку себеси се сметаше за неверник.Таа молитва ја слушнал и отец Николај.

Сеќавање на Људмила Иванова

Протоереј Николај Гурјанов

Божји луѓе