Еднаш еден голем криминалец реши да ги исповеда своите гревови. И тој не остави ништо сокриено. Колку страшни гревови! За време на исповедта, старецот се помоли внатре и рече:
- Боже мој, просветли ме! Како да се однесувам со него и кое правило му го дадам?
Кога криминалецот заврши со исповедување на гревовите, старецот му даде мала кофа и му кажа:
- Оди, наполни ја оваа кофа со вода и кога ќе ја наполниш, донесе ми ја, тогаш ќе ти се разрешат сите гревови!
За криминалецот беше лесно да го стори тоа, па ја зеде веднаш и отиде на блиската река за да ја наполни. Но, иако беше исполнета со вода, кофата не беше чудно наполнета!
Тој ја провери за да види дали има дупки, но ништо. Тоа беше обична кофа, како и сè друго. Потоа се обиде да ја наполни, од чешми и други извори и не успеа! Тој се грижеше за тоа секој ден, каде што имаше вода пробуваше да ја наполни, да добие простување на гревовите, но залудно. И така тој се обидуваше многу години ...
Еден ден си дојде на себе. Тој беше загрижен зошто кофата не можеше да се наполни.
- Боже мој, јас сум толку грешен што моите гревови не дозволуваат да се наполни оваа кофа ?
Кажувајќи ги овие зборови со болка, солза му падна од очите. Таа солза падна во кофата. И тогаш кофата чудесно се наполни ! Ја зграпчи кофа и ја однесе директно кај старецот за да му даде опростување на гревовите.
Покајанието без солзи, без болка и понижување не е правилно ... Бог го чекаше злосторникот да пушти солза за своето покајание. Тоа е оној што го чисти човекот ...
Димитриос Панагопулос
Comments
Post a Comment
Напиши коментар