За луѓето и нелуѓето...


 


За луѓето и нелуѓето

Луѓе. Сите ние, кои го носиме овој свет на рамена, кои дишеме ист воздух, кои одиме по истиот пат, додека не се раздени, додека не ги поминеме нашите денови, тешки и лесни, светли и темни. Ние сме луѓе, сите поврзани на некаков начин, иако понекогаш таа врска изгледа како кревка нишка што лесно може да се раскине.

Сепак, меѓу нас има и други. Нелуѓе. Не луѓе во смисла на суштества кои не се луѓе, туку луѓе кои ја изгубиле својата човечност. Оние кои заборавиле или никогаш не знаеле како изгледаат чувствата, љубовта, вниманието, милоста. Луѓе кои дозволиле нивните срца да се скаменат, кои ја изгубиле способноста да го видат страдањето на другите, да ја разберат тагата и болката.

И кога ги разгледуваме овие нелуѓе, честопати ги перцепираме како опасност, како нешто што е присутно во нашиот свет, но не му припаѓа. Можеби се како сенки, како оние што одат без душа, или како луѓе што повеќе не можат да чувствуваат, не можат да се сетат.

Но, треба да се молиме за нив. За оние кои ја изгубиле својата човечност. Молејќи се повторно да ја пронајдат светлината во себе, повторно да научат да сакаат, повторно да ја почувствуваат таа нежност што е основа на животот. Молете се за нив, бидејќи само молитвата може да го излечи она што е скриено во нив. За да можат повторно да разберат, да простат и повторно да ги отворат своите срца.

Понекогаш чувствуваме како нивната нечовечност да ни штети, како да се запалливи искри што би можеле да го запалат целиот свет. Но, токму во овие моменти треба да се сетиме дека молитвата не е само за нас, туку и за нив. Таа може да ги врати во човечност, да им помогне да го најдат патот назад.

Не ги осудувајте, бидејќи и тие се луѓе, но луѓе кои се изгубени. Молете се за нив, за да не бидат само сенки, туку повторно да станат светлина. Да почувствуваат повторно љубов и милост, да се вратат во својата вистинска природа.

И затоа, да се молиме не само за себе, туку и за нив. Се молиме тие да го најдат патот назад кон човештвото. Се молиме за сите, бидејќи само молитвата може да ги излечи најдлабоките рани, дури и оние што се оставени на душите на другите.