Трите дејства на злите духови
Злите духови водат немилосрдна војна против нас за да нè оддалечат од евангелското однесување, нехристијанското смирение, занесот и духовната теорија, за да го спречат нашето ослободување од јаремот на страстите и нашето воскресение, да не задржат во слепилото, ропството и смртта. Во оваа војна тие ја излеваат сета своја природна злоба и сета своја природна - лукавство. И нивната злоба и лукавство ја нарекувам природна, не затоа што се направени од нив. Не! Злите духови беа направени добри, туѓи на злото. Меѓутоа, со својот доброволен пад, тие се запознаа со злото и станаа туѓи на доброто.
Злите духови дејствуваат против нас, прво со помисли, второ со имагинација и трето со директен контакт. Можеме да ги согледаме и проучуваме од нивните постапки, бидејќи има многу релевантни референци во Евангелието.
Евангелието нè информира дека ѓаволот најпрвин ја ставил во срцето на Јуда Искариотски помислата да го предаде Богочовекот (Јн. 13,2), а потоа целосно влегол во него (Јн. 13,27). Од Евангелието дознаваме и дека Јуда имал склоност кон среброљубието (Јн. 12, 6) и, прекршувајќи ги Господовите заповеди, ја задоволувал својата страст под превезот да се грижи за сиромашните. ѓаволот ја искористил среброљубието на Јуда за да му ја предаде идејата за предавство. А кога Христовиот ученик ја усвоил ѓаволската сугестија, решавајќи да ја изврши, тогаш злобниот целосно го совладал. „сатаната влезе во него“, вели блажениот Теофилакт, „т.е. влезе во внатрешноста на неговото срце и ја запоседна неговата душа. Порано тоа го мачеше однадвор со страста на среброљубието, но сега сепак, „целосно го победи“ (Св.Теофилакт, Јован, 13;.26-30).
Страшно е да се согласиш со ѓаволското размислување. По таков договор, Бог заминува од човекот и тој се губи. Тоа се случило со Ананија и Сафира, кои, како што се вели во Делата на апостолите, на предлог на ѓаволот решиле да го излажат Светиот Дух и веднаш по нивното беззаконие умреле. Типични се зборовите на Апостол Петар до Ананија, пред да умре вториот: „Ананија, зошто го исполни сатаната срцето твое да Го излажеш Светиот Дух...“ (Дела 5:3).
Дека и ѓаволот се бори со човекот со имагинација, се гледа од искушенијата на кои го подложил самиот Богочовек. „тој Му ги покажа“, вели тој, „сите царства на светот во еден миг“ (Лука 4:5). Тоа значи дека тој Му ги покажал во имагинација. Нашиот ум има способност да размислува и способност да замислува. Со првото ги разбира работите, а со второто ги формира нивните слики во себе. Според тоа, ѓаволот го користи првото за да поднесе грешни пресметки до нашите умови, а второто за да импресионира лажни претстави. „Малото и затоа разумно дете“, пишува Свети Исихиј, „кога ќе види некој како прави театарски трикови, се радува и го следи од багрем. Така и нашата душа, бидејќи е едноставна и добра - затоа што е создадена од добриот Господ - тој се радува на навредите на ѓаволот, кој изнесува лажни фантазии. Така душата е измамена и трча кон злото како да е добро… [и] ги меша своите пресметки со имагинацијата на демонската навреда“. Демонските фантазии имаат многу штетно дејство врз душата, бидејќи во неа будат склоност кон грев. Ако, всушност, се чести, можат сериозно и непоправливо да ја оштетат.
За тоа како ѓаволот дејствува врз луѓето преку директен контакт дознаваме од книгата Јов (Јов 1:6;2:6) и од евангелската приказна за жена, која била врзана од злобниот осумнаесет години (Лука 13;10-16). Допирот, допирот – така да се каже – на ѓаволот ги разгорува телесните страсти или предизвикува болести на кои не влијаат обичните човечки лекови.
Од книгата: Свети Игнатиј Брјанчанинов,, Дела 5. Дискурс за духовите – говор за смртта (извадоци)
Comments
Post a Comment
Напиши коментар