Во Твојата светлина ќе видиме ја светлината..

 Во Твојата светлина ќе видиме ја светлината...

„ја открива темнината во длабините и ја вади на видело смртната сенка;“ ( Јов 12:22 ).

Најтемните страни на нашите животи најјасно служат за откровение на небесната светлина – вака доживеала личноста која чекорела по најтемниот пат. Она што Јов го научил како резултат на неговите искушенија, ние го учиме ова секој ден: Крстот е круна на нашата слава; каменот што го отфрлија градителите стана глава на аголот.

Ја барате таа светлина што ќе ја растера темнината на гробот и ќе ви го осветли задгробниот живот, но не разбирате дека самата сенка на смртта ќе се претвори во светлина и дека Тој „ја вади на видело смртната сенка“ како што вели Јов. Овие зборови докажуваат дека светлината се појавува токму кога мислиме дека засекогаш исчезнала. Ние христијаните најјасно ја гледаме сликата на вечниот живот во ликот на смртта. Зар не нè удри вечерната зора на темното небо? Зарем не сме сведоци дека кога „земното живеалиште, кое како шатор, ќе се разруши ,тогаш имаме од Бога дом, куќа неракотворна, вечно живеалиште на небесата“( 2. Кор. 5:1 ) станува поживо . Зарем не доживеавме извонредна, необјаснива моќ, неразбирлив раст на нашата вера во тие тешки моменти кога ни се чинеше дека сите сме напуштени? Во невозможна борба, среде темнината на тагата и очајот ,можевме да видиме само зрак светлина со очите на верата; верата нè поддржа, надежта ни блесна меѓу темните облаци, а самата смрт ни стана откровение на друг, повисок, вистински живот!

Не жалете се за темнината што ве опкружува. Тој ќе ве натера да го разберете она што претходно не сте го знаеле - постоењето на невидливиот свет, сила која ја надминува нашата човечка сила, и од оваа темнина ќе го слушнете гласот Господов: „Нека биде светлина“ ( Бит. 1 :3 ).

Од дневникот на еден православен свештеник