Човекот е жеден и душата му е жедна...

 

Човекот е жеден и душата му е жедна.

 Човекот е жеден и душата му е жедна. 

За што копнее? За среќа. 

Но, каде ќе ја најде? 

Во богатството? прашајте ги милионерите од целиот свет, истражувајте ги нивните животи и ќе видите дека по правило нема понесреќни од нив. 

Во канцеларија? слушај го Соломон кој вели „Суета на суетите, сè е суета“ (Проп. 1,2), види и Наполеон прогонет на островот Света Елена.

 Во задоволствата на животот, гозбите, забавите? оди во азилите, каде што злоставувањата ги претворија младите тела во партали. 

Можеби, конечно, во науката? но каква беше агонијата на Сократ; 

„Единствено што знам е дека ништо не знам“.

Па каде е среќата? Еден е изворот, изворот на чиста вода што ја гаси жедта: Исус Назареецот, нашиот Христос. 

Ова е изворот, реката, океанот на благодатта. 

Да! Христовата благодат го осветлува умот, го наелектризира срцето, ја галванизира волјата за големи и високи работи.

И денес Христос вика: Ако си жеден дојди кај мене и пиј. 

Дали слушаш што зборува? секој збор е пондериран. 

„Ако си жеден“. Никој не те брза, слободен си, ако сакаш!... Ниту никому му ја затвора вратата, отворена е за сиромашни или богати, млади или стари. 

„Реки“, вели тој, „ќе потечат реки од жива вода“ (Јован 7:38). 

Ти докажуваат и Апостолите. Што беа порано? Суви потоци. Тие поверуваа во Христа, го примија Светиот Дух и станаа реки кои го наводнуваат светот до денес.

✞ Епископот Лерински Августин