Свети Јаков Цаликис и чудото со маслото!...

 

Свети Јаков Цаликис и чудото со маслото!

Старецот од мајка си наследил да дава милостина.  Ги празнел рацете и Бог повторно ги полнеше, и повторно исто, и повторно одговорот на Милостивиот Бог е поголем.  Старецот се восхитувал на големината на оваа доблест и богатството на Божјата благодат.

 Вреди да се спомене таков карактеристичен факт.  Еднаш работел во блиското село и по завршувањето на Литургијата се вратил со магарето во манастирот, секогаш со десет до дваесет драхми во џебот.  По пат здогледа една старица како седи пред една мала куќа, под дрво, влажна, покриена со вреќа.

 Тој со мака се симнал од животното бидејќи и тој штотуку бил опериран и и пришол да ја утеши.  Тоа, рече, е негова должност.  Откако ги опомена синот и снаата за нивното однесување кон старата мајка, тој и кажа:

 - мајко, земи ги овие дваесет драхми да купиш шеќер, направи топол пијалок.  Немам што друго да ти дадам.

 Откако ја утеши, се качи на магарето и тргна кон манастирот.  Понатаму, една баба што ја познава го запира и му вели:

 - Оче Јакове земи ги овие пари, оти ми направи молитва сети се за мојот старец, земи ги и овие јајца.

 И му даде околу двесте драхми и неколку јајца.

 - Сестро, и вели, се сеќавам на твојот старец и не сакам пари.  А јајца, имаме кокошки во Манастирот, чувај ги.

 - Не, отец, не ме навредувај, одговори жената.

 И затоа беше принуден да ги задржи.  Кога стигна во Светиот Манастир, надвор го чекаше болен старец од блиското село и му рече:

 - Оче Јаков, ако можеш да ми позајмиш сто драхми да одам на лекар и кога ќе имам доволно ќе ти ги вратам.

 Тогаш Старецот му кажа:

 - Дедо, земи ги овие двесте драхми за лекар и за лек, и немој да ми ги враќаш.

 Повторно влегол во Манастирот без драхма во џебот.  Наскоро доаѓаат посетителите и му велат:

 - Оче, земи го овој плик да ни направиш четириесет Литургии, а тие му даваат дваесет илјади драхми.

 Старецот им вели:

 - Ќе ги направам тоа ми е работа, но не сакам пари.

 Го молеа да ги прифати.  Со овие пари купиле се за Манастирот, а остатокот го потрошиле како што требало.

 „Секој месец“, рече Старецот, „Имам семејства во неволја и им штедам од храна и пари.  Јас давам еден, а Бог ми дава десет.  Штом се сетам што да дадам веднаш, Божјиот одговор ми дава многу пати.  Затоа типично рече „дај, дај и Господ ќе даде“.  Старецот им служел на своите ближни со тоа што материјално и духовно ги милувал и борејќи се со натчовечки напори.

 Овде ќе го кажеме и следниот прекрасен настан, како што раскажал Старецот:

 Бидејќи имаше малку манастирско масло, а имаше многу цркви во околината, а сиромашните на кои им помагавме беа повеќе, ја молев Пресвета Богородица и Свети Давид како и Свети Пророк Илија да ни помогнат да  заштедиме масло, но да има доволно за секого.  И така, слегувајќи по мојот повик во продавницата за масло, гледам во контејнерот во кој имало масло и гледам како капакот се тресе и маслото се прелева и поплавува наоколу.

 Отпрвин помислив дека влегол глушец и, обидувајќи се да излезе, го затресе капакот и го истури маслото.  Јас, всушност, си реков: Што ќе правам сега со ова масло, ако глувчето влезе?  Не е за храна, ниту  за свеќи, но пак како влезе со капакот на место?  Затоа, го отворив капакот и открив дека не само што глушецот не влезе, туку за чудо маслото бликаше од контејнерот и ја поплави областа.  Ова чудо се случи затоа што сите околни храмови ги снабдивме со масло за нивните потреби, но и за милостина што им ја дававме на сиромашните.