Кога душата живее во Божјата љубов, тогаш сѐ е добро, и мило и радосно! Но, и во Божјата љубов има таги, затоа што колку е поголема љубовта толку е поголема и болката. Божјата Мајка никогаш не згрешила, ниту со една своја мисла, и никогаш не ја губела благодатта, но и Таа поднесувала големи маки овде на земјата. Кога стоеле под Крстот, нејзината болка била голема како океан, и нејзините душевни страдања биле неспоредливо поголеми од Адамовите при излегувањето од рајот. Таа можела да ги издржи сите тие страшни страдања само затоа што ја крепела Господовата сила. Господ Ѝ дал тоа да го преживее бидејќи сакал Таа да го види Неговото воскресение и после Вознесението да остане на земјата како утеха и радост за апостолите и новите христијани.
Свети Силуан Атонски
Comments
Post a Comment
Напиши коментар